A1 Almanca ders notlarındaki en sık kullanılan cümleleri pratik yapmak için şu yöntemleri kullanabilirsin: Düzenli Tekrar: Sık kullanılan cümleleri bir deftere yazıp her gün sesli olarak tekrar et. Bu, telaffuzunu ve hafızanı güçlendirir. Günlük Hayatta Kullan: Öğrendiğin cümleleri günlük yaşamında kullanmaya çalış. Örneğin, kendini tanıtırken veya bir şey isterken Almanca cümlelerle ifade et. Soru-Cevap Pratiği: Sık sorulan soruları ve cevaplarını ezberle. Bir arkadaşınla ya da ayna karşısında soru-cevap şeklinde pratik yapabilirsin. Dinleme ve Tekrar: YouTube’daki A1 seviyesine uygun videoları izleyip, duyduğun cümleleri tekrar et. Bu, hem dinleme hem konuşma becerini geliştirir. Diyalog Yaz: Kısa diyaloglar yazıp bunları sesli oku. Böylece cümleleri bağlam içinde kullanmayı öğrenirsin. Mobil Uygulamalar ve Kartlar: Mondly gibi uygulamalarda veya kendi hazırladığın kartlarda cümleleri tekrar et. 📚 Temel Konular: Selamlaşma, tanışma Kişisel bilgiler (isim, yaş, ülke, meslek) Sayılar, tarih, saat Alışveriş, fiyat sorma Aile ve ev Günlük rutin 🧠 Gramer Konuları: Personalpronomen (ich, du, er…) Haben & Sein fiilleri Artikel (der/die/das) Tekil-çoğul isimler Fiil çekimleri (Präsens) Soru cümleleri (W-Fragen, Ja/Nein) Negation: nicht / kein 🧾 Örnek Cümleler: Ich heiße Selçuk. Und du? Ich komme aus der Türkei. Wie alt bist du? Ich bin 25 Jahre alt. Das ist meine Mutter. Sie ist Lehrerin. Ich habe zwei Geschwister. 📖 Kelime Grupları: Günlük kelimeler: Hallo, Tschüss, Danke, Bitte, Entschuldigung Renkler: rot, blau, grün, schwarz, weiß Günler: Montag, Dienstag… Sayılar: eins, zwei, drei… Eylemler: gehen, kommen, wohnen, arbeiten, lernen

Almanca Alfabe: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z Ek harfler: Ä, Ö, Ü, ß

Hallo! – Merhaba! Guten Morgen! – Günaydın! Guten Tag! – İyi günler! Guten Abend! – İyi akşamlar! Gute Nacht! – İyi geceler! Tschüss! – Hoşça kal! Auf Wiedersehen! – Görüşmek üzere! Örnek: Hallo, wie geht’s? – Merhaba, nasılsın? Guten Morgen, Frau Müller! – Günaydın Bayan Müller!

Ich heiße … – Benim adım … Mein Name ist … – Benim adım … Ich bin … Jahre alt. – … yaşındayım. Ich komme aus … – …’dan geliyorum. Ich wohne in … – …’da yaşıyorum. Örnek: Ich heiße Ali. – Benim adım Ali. Ich bin 20 Jahre alt. – 20 yaşındayım. Ich komme aus der Türkei. – Türkiye’den geliyorum. Ich wohne in Ankara. – Ankara’da yaşıyorum.

Wie heißt du? – Adın ne? Woher kommst du? – Nerelisin? Wie alt bist du? – Kaç yaşındasın? Wo wohnst du? – Nerede yaşıyorsun? Was machst du? – Ne yapıyorsun? / Mesleğin ne? Örnek: Wie heißt du? – Adın ne? Ich heiße Ayşe. – Benim adım Ayşe.

0 null null 1 eins ayns “Eins” kelimesi tek başına kullanıldığında veya bir şeyin miktarını belirtirken “s” harfini alır (örneğin, “eins” = bir tane). Ancak, 21 gibi daha büyük sayılarda “ein” olarak kalır. 2 zwei svay “z” harfi “ts” gibi okunur. 3 drei dray 4 vier fiğa “v” harfi “f” gibi okunur. 5 fünf fünf 6 sechs zeks 7 sieben ziibın 8 acht aht “ch” harfi, boğazdan gelen hafif hırıltılı bir sesle telaffuz edilir (Türkçedeki “h” harfinden biraz farklıdır). 9 neun noyn 10 zehn seyn 11 elf elf 12 zwölf svölf 13’ten 19’a Kadar Almanca Sayılar: Düzenli Bir Yapı 13’ten 19’a kadar olan Almanca sayılar, oldukça düzenli bir yapıya sahiptir. Temel sayıya (3-9) “-zehn” (on) eki eklenir. 13: dreizehn (dray-seyn) – üç + on 14: vierzehn (fiğa-seyn) – dört + on 15: fünfzehn (fünf-seyn) – beş + on 16: sechzehn (zeks-seyn) – dikkat: “sechs” kelimesindeki “s” düşer. 17: siebzehn (ziip-seyn) – dikkat: “sieben” kelimesindeki “en” düşer. 18: achtzehn (aht-seyn) – sekiz + on 19: neunzehn (noyn-seyn) – dokuz + on 20’den 99’a Kadar Almanca Sayılar: Ters Köşe! Almanca’da 20’den 99’a kadar olan sayılar, Türkçeden farklı bir mantıkla oluşturulur. Önce birler basamağı, sonra “und” (ve) bağlacı, ardından onlar basamağı söylenir. 21: einundzwanzig (ayn-unt-svansig) – bir ve yirmi 35: fünfunddreißig (fünf-unt-draysig) – beş ve otuz 48: achtundvierzig (aht-unt-fiğasig) – sekiz ve kırk 62: zweiundsechzig (svay-unt-zekssig) – iki ve altmış 99: neunundneunzig (noyn-unt-noynsig) – dokuz ve doksan Örnek: Ich bin achtzehn Jahre alt. – 18 yaşındayım.

Günler: Montag – Pazartesi Dienstag – Salı Mittwoch – Çarşamba Donnerstag – Perşembe Freitag – Cuma Samstag – Cumartesi Sonntag – Pazar Aylar: Januar – Ocak Februar – Şubat März – Mart April – Nisan Mai – Mayıs Juni – Haziran Juli – Temmuz August – Ağustos September – Eylül Oktober – Ekim November – Kasım Dezember – Aralık Örnek: Heute ist Montag. – Bugün Pazartesi. Mein Geburtstag ist im Mai. – Doğum günüm Mayıs’ta.

sein (olmak): Ich bin – Ben …’im Du bist – Sen …’sin Er/Sie/Es ist – O …’dir Örnek: Ich bin Student. – Ben öğrenciyim. haben (sahip olmak): Ich habe – Benim … var Du hast – Senin … var Er/Sie/Es hat – Onun … var Örnek: Ich habe ein Buch. – Bir kitabım var. 1. sein (olmak) Ich bin müde. (Yorgunum.) 2. haben (sahip olmak) Du hast ein Buch. (Senin bir kitabın var.) 3. kommen (gelmek) Er kommt aus Deutschland. (O, Almanya’dan geliyor.) 4. gehen (gitmek) Wir gehen nach Hause. (Biz eve gidiyoruz.) 5. machen (yapmak) Ich mache meine Hausaufgaben. (Ödevimi yapıyorum.) 6. sprechen (konuşmak) Sie spricht Englisch. (O, İngilizce konuşuyor.) 7. lernen (öğrenmek, ders çalışmak) Ich lerne Deutsch. (Almanca öğreniyorum.) 8. wohnen (ikamet etmek, yaşamak) Wir wohnen in Ankara. (Ankara’da yaşıyoruz.) 9. sehen (görmek, izlemek) Ich sehe einen Film. (Bir film izliyorum.) 10. trinken (içmek) Er trinkt Wasser. (O, su içiyor.) 11. essen (yemek yemek) Wir essen Pizza. (Pizza yiyoruz.) 12. lesen (okumak) Sie liest ein Buch. (O, bir kitap okuyor.) 13. schreiben (yazmak) Ich schreibe einen Brief. (Bir mektup yazıyorum.) 14. arbeiten (çalışmak) Mein Vater arbeitet im Büro. (Babam ofiste çalışıyor.) 15. spielen (oynamak) Die Kinder spielen im Garten. (Çocuklar bahçede oynuyor.)

Olumlu: Ich lerne Deutsch. – Almanca öğreniyorum. Olumsuz: Ich lerne nicht Englisch. – İngilizce öğrenmiyorum. Soru: Lernst du Deutsch? – Almanca öğreniyor musun?

Ja – Evet Nein – Hayır Bitte – Lütfen Danke – Teşekkür ederim Entschuldigung – Afedersiniz Ich verstehe nicht. – Anlamıyorum. Können Sie das bitte wiederholen? – Tekrar edebilir misiniz lütfen?

Wie spät ist es? – Saat kaç? Ich spreche ein bisschen Deutsch. – Biraz Almanca konuşuyorum. Können Sie mir helfen? – Bana yardım edebilir misiniz? Wo ist die Toilette? – Tuvalet nerede?

ich (ben) Ich bin Ali. (Ben Ali’yim.) du (sen) Du bist müde. (Sen yorgunsun.) er (o, erkek) Er ist Lehrer. (O öğretmen.) sie (o, kadın) Sie ist Studentin. (O öğrenci.) es (o, nesne) Es ist kalt. (Hava soğuk.) wir (biz) Wir lernen Deutsch. (Biz Almanca öğreniyoruz.) ihr (siz, çoğul) Ihr seid hier. (Siz buradasınız.) sie (onlar) Sie kommen aus der Türkei. (Onlar Türkiye’den geliyor.)

Haus (ev) Das Haus ist groß. (Ev büyük.) Buch (kitap) Das Buch ist interessant. (Kitap ilginç.) Tisch (masa) Der Tisch ist rund. (Masa yuvarlak.) Auto (araba) Das Auto ist neu. (Araba yeni.) gut (iyi) Mir geht’s gut. (İyiyim.) schlecht (kötü) Das Wetter ist schlecht. (Hava kötü.) groß (büyük) Der Hund ist groß. (Köpek büyük.) klein (küçük) Die Katze ist klein. (Kedi küçük.) 1. groß (büyük) Das Haus ist groß. (Ev büyük.) 2. klein (küçük) Mein Auto ist klein. (Arabam küçük.) 3. schön (güzel) Deine Blume ist schön. (Çiçeğin güzel.) 4. alt (yaşlı, eski) Mein Großvater ist alt. (Büyükbabam yaşlı.) 5. jung (genç) Meine Schwester ist jung. (Kız kardeşim genç.) 6. neu (yeni) Das Handy ist neu. (Telefon yeni.) 7. alt (eski) Das Buch ist alt. (Kitap eski.) 8. gut (iyi) Der Film ist gut. (Film iyi.) 9. schlecht (kötü) Das Wetter ist schlecht. (Hava kötü.) 10. teuer (pahalı) Das Auto ist teuer. (Araba pahalı.) 11. billig (ucuz) Das T-Shirt ist billig. (Tişört ucuz.) 12. lang (uzun) Die Straße ist lang. (Yol uzun.) 13. kurz (kısa) Mein Haar ist kurz. (Saçım kısa.) 14. warm (sıcak) Der Tee ist warm. (Çay sıcak.) 15. kalt (soğuk) Das Wasser ist kalt. (Su soğuk.)

wie (nasıl) was (ne) wo (nerede) wann (ne zaman) warum (neden)

ja (evet) nein (hayır) bitte (lütfen) danke (teşekkürler) Entschuldigung (afedersiniz) Hallo (merhaba) Tschüss (hoşça kal)

Danke. – Teşekkürler. Danke für Ihre Hilfe. – Yardımınız için teşekkürler. Bitte. – Lütfen / Rica ederim. Gern geschehen. – Rica ederim. Kein Problem. – Sorun değil. Entschuldigung. – Affedersiniz.

Ja / Nein. – Evet / Hayır. Ich weiß nicht. – Bilmiyorum. Ich verstehe nicht. – Anlamıyorum. Können Sie das bitte wiederholen? – Bunu tekrar edebilir misiniz lütfen? Wie geht’s? – Nasılsın? Mir geht’s gut. – İyiyim.

Wo ist die Toilette? – Tuvalet nerede? Ich muß zum Bahnhof. – Gara gitmem lazım. Ich gehe zum Flughafen. – Havaalanına gidiyorum.